İDRAK'e Katreler

Yaşıyorsunuz değil mi? Öğrencisiniz, işiniz var, cocuklar büyüyor vs. Kiminiz eve hırsız girmesinden, kiminiz terkedilmekten, kiminiz okulu uzatmaktan korkar. Hepinizin ortak korkusu da bir canlı bombaya, bir terör olayına denk gelmek bu sıralar. Hayat fazla güzel değil mi bombayla ölmek için? İşte siz rahat edin diye, güzelce metrobuse binip işe, otobüse binip ailenizin yanına, stadyum doldurup maça, pazar tatilinde AVMlere, bayram tatilinde memlekete gidin diye yiten canlar var. Evet onlar. Adı asker, adı polis olan canımızın bekçileri. Biliyorum hamasete giriyor, kabak tadı veriyor ve de. Askeri, polisi anlatmak, şehit olduğuna dikkat çekmek ucuz kaçıyor. Fakat sebebi hikmeti biraz da siz değil misiniz? Silah patladığı vakit kulağını kapatan narin kızlar, halı saha maçında takım arkadaşı kendisinden az koşunca ona fırça atan delikanlılar! Çoğu sizin yaşınızda onların. Onlar şu an hayal dahi edemeyeceğiniz kadar silah sesi duyuyor, hiç yorulmadığınız kadar koşuşturuyorlar mermileri

Her diyar gibi bu diyarın da kendine has özellikleri vardı. İlkbahar mesela… Yağış bol olduğu yıllar güneydoğusunda bulunan höyüğe çıktığınız vakit boyu bir metreyi geçen hardal çiçeklerinin engin düzlükteki yeşilin üstünde en büyük imparatorların altın taçlarından daha fazla parladığını görürdünüz. Her ekilen tarlaya uyum sağlardı bu hardallar. Arpada, mercimekte, nohutta; ama en çokta buğdayın koyu yeşil ekinlerinin arasında kendini çok güzel ifade ederdi. Geçen yıldan nadasa bırakılmış tarlalarda ise başka bir çiçek hakimdi. Gelincik. Hiç unutmam, ilkokulda pikniğe gitmiştik bütün okul. Öğretmenler birazda meraktan olsa gerek; her tarafın alabildiğine müsait olduğu köy arazisinde konum olarak höyüğü seçmişlerdi. Höyüğün en tepesine çıkıp zamanın şartları nispetinde ev ahalisinin hazırladığı azıkları diğer çocuklarla da pay ederek sofraya oturulmuş; sonrasında ise yağ satarım gibi mekânın tadını çıkarmaya yönelik oyunlar oynanmıştı. (Aslında değinilmesi gereken bir husustur, ö