Ana içeriğe atla

Bir Tek Ben mi Sıkıldım?


Riyakâr yüzlerden, zehirli sözlerden, ışıltısız gözlerden, yalandan, talandan, her devrin adamından, yolsuzdan, arsızdan, düşüncesizden saygısızdan, tahammülsüzden,

Kırmızı ışıkta durmayandan, yol vermeyenden, çocuk sevmeyenden, komşu bilmeyenden, küstahtan, meczuptan, silikten, sinikten, hodkâmdan, ekmek gramajında hile yapandan, fasulyeye şeker katandan, çiğ köfteyi patates püresine bulayandan, yolcusunu azarlayandan, mesaisinin hakkını vermeyenden, çalışanına katır muamelesi yapandan, sigortasız adam çalıştırandan,

Okula gitmeyenden, öğrencisiyle ilgilenmeyenden, talebeyi hor görenden, genci saymayandan, paraya doymayandan, işitip duymayandan, araştırmayandan, soruşturmayandan, köşe dönenden, rantı sevenden, terbiyesizden, ciddiyetsizden, hüviyetsizden,

Üçkağıtçıdan, kolpacıdan, arsızdan, huysuzdan, işkembesi büyükten, takiyyeciden, ecdat sevmeyenden, ajitasyoncudan, fırsatçıdan, gıybetçiden, yaşlıya yer vermeyenden, hamileye yardım etmeyenden, çocuk kaçırandan, tecavüzcüden, hırsızdan, arsızdan, insan sıfatından çıkmıştan,

Yere çöp atandan, ormana izmarit sallayandan, araziyi zimmetine alandan, talancıdan, kaçakçıdan, yetim hakkı yiyenden, fakiri hor görenden, dilendirenden, dolandırandan, muhtaca inanmayandan, benmerkezden, egodan, kibirli laflardan, çok konuşandan, boş konuşandan, burnundan kıl aldırmayandan, şov yapandan,
Bir tek ben mi sıkıldım?..
Etiketler:

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sonbahara Giriş

Şanslı bir adamım. Kışın karbonnmonoksit yükünü saymazsak mevsimlerin üçünde işyeri servisine ıhlamur ağacının gölgesinden binerim. Etrafına inat gölgesine bir sakinlik bahşetmiştir. Hele ki ilkbaharda bulunduğu kaldırıma da güzel bir koku verir tıpkı diğer ıhlamurlar gibi. Taze yaprağının kurutulup çayı da cabasıdır. Bu sabah yine gölgesine vardığım zaman yeşilinin ton değiştirdiğini gördüm. Daha da dikkatli bakınca yapraklarının artık yolculuğa hazırlık için içlerine kapandıklarını farkettim. Yolculuğa, yani mevsimin dönüşüne. Tıpkı göçmen kuşlar gibi onlar da kıştan kaçmaya hazırlanıyorlar. Sonbahar geldi yani, göçlerin ve kaçışların mevsimi. Ihlamur bana herşeyin gelip geçici olduğunu hatırlatırken son sortilerin yapıldığı tatil beldelerini düşündüm. Çok kısa bir süre sonra, hatta bazıları şimdiden, terkedilmişliğe alışmaya çalışacaklardır. Ağır bir yazdan çıkacak, defalarca tepeleme dolup boşalmaktan yeşil rengi sigara külü ve çay telvelerinden oldukça bulanık griye dönmüş çö...
Yorum Gönder
Devamı

Köy Odası

Köy odası  Anadolu’da pek çok yörenin eski geleneklerindendir. Bu oda kavramını şimdiki evlerimiz gibi düşünmeyin, bu odalar ev sahibinin evin yanına kondurduğu müstakil yapılardır. Şimdilerde özellikle İç Anadolu’da kahvehanelerin dolması ile sayıları azalsa da  Barak Kültürü ’nün ana damarlarından birini oluşturması sebebiyle bizim yörede her şeye rağmen varlığını devam ettirmektedir (daha doğrusu ettirmeye çalışmakta). Köy Odası ’nın kökenini Dede Korkut’ta bulabiliriz. O dönemki otağın kullanım amacı ile bugün yörede kullanılan amacı benzerlik gösteriyor. Oba büyüklerinin istişare ve meşverette kullandığı, şölen ve büyük toplantıların yapıldığı, misafirin ağırlandığı yerlerdir. Erkek nüfusunun her yaştan fertlerinin misafir olmasa dahi bir araya geldiği, selamlıkla benzer yapılardır. Hatta eskiden erkekler zamanlarının çoğunu buralarda geçirir, böylelikle evi de kadınların rahatı için kendilerine bırakırlardı. Hoş, kadınların işten güçten ve bu odaya hizmetten çok rahat...
Yorum Gönder
Devamı

Bir Neslin Romanı

Anadolu gencinin öyküsü ne derece yazılmıştır? Yazıldıysa ne kadar okunmuştur? Eksikliğin sebebi hikmeti nedir? Dünün gencinin, bugünün gencinin, hatta yarının gencinin... Edebi dünyamızda en büyük eksik desek yeridir belki de. Geç algılamış olsam da şahsıma göre entellektüelliğe doğru adım atma peşinde olan kişi meseleye evvela edebiyatla girmelidir. Özellikle de romanlar... Tabi ki her romanın toplumsal bir ayna olabileceğini iddia edecek değilim. Fakat bir romanı zaman ötesine taşıyan temel özelliği ayna oluşudur. Büyük klasiklerden anladığımız budur gördüğümüz kadarıyla. Her ne kadar "Bizim romanlarımız, şarkılarımızdır." demiş olsa da Yahya Kemal'in bu tespiti ramanın tüketici popülerliği içerisinde gözden kaçmaya mahkum olmaktadır. Şiirimiz de, şarkımız da türkümüz de anlık tüketim dolayısıyla üstadın belirttiği algıyla düşünülmemektedir. Fakat bizim kendi romanımızın sayısı az olduğu için henüz bu alan yıllardır nadasa bırakılmış tarla mesabesindedir. Türkiye...
Yorum Gönder
Devamı